20-09-2014

Donderdag begonnen we met de vaste werkzaamheden en rond elf uur kwam Jan om de hengst die we woensdag hadden gevangen te castreren, zodat we hem later op de dag weer uit konden zetten. Mijn taak was: het gele reflecterende oormerk zetten en bij het dier een chip te zetten. Dit deed ik tijdens de operatie, omdat de hengst dan toch verdoofd is. Ik moet altijd alle informatie over het dier noteren in de klapper. Ik noteer de kleur van het dier, het chipnummer plak ik er bij en een stickertje van de tetanus enting en ik moet de leeftijd schatten en die er ook bij schrijven. Na het uitzetten moet ik er ook nog bij zetten waar het dier uitgezet is(in welke wijk). We moesten donderdag ook vaak de merrie die we hadden laten aborteren verzorgen en Jan (de dierenarts) had ook nog de baarmoeder gespoeld met een zoutoplossing omdat de nageboorte vast bleef zitten en om een infectie te voorkomen. Vrijdag kwam Jan weer voor de merrie om te spoelen en aan het einde van de dag werden we gebeld door een Nederlandse jongeman die een veulentje in de tuin had. We zijn gaan kijken en het bleek een veulen van nog geen week oud te zijn, die al twee dagen gevangen was door een Bonairiaans gezin. Zij wilde het jong eerst zelf met de fles groot proberen te brengen maar zagen gelukkig op tijd in dat ze dit beter aan ons konden overlaten. Ze voerde het jonge ezeltje gewone melk uit de fles. Dit heeft het ezeltje wel in leven gehouden maar op gewone melk zou het diertje nooit groeien. We hebben het al best tamme veulen in de auto mee genomen (bij mij opschoot alsof het een hondje is). De foto hiervan is te zien op mijn Facebook. Verder zijn er vrijdag nog veel hooibalen gebracht. We hebben nu een vrij flinke voorraad. Dit is op het ogenblik erg belangrijk omdat we pas over een week te horen krijgen of we uit Venezuela brokken krijgen. De export van Venezuela naar Bonaire is minimaal op het ogenblik en veel mag niet worden geëxporteerd van de overheid van Venezuela. Met name menselijke etenswaren zoals groenten maar op het ogenblik dus ook de zakken met brokken voor de ezels. Als we volgende week nog geen zekerheid hebben of ze worden gebracht uit Venezuela is Marina genoodzaakt om voor heel veel geld (dat ze eigenlijk niet heeft) een lading uit Nederland over te laten komen. Dit duurt ook nog eens zo'n drie weken voor dat het voer hier is omdat het per schip vervoerd moet worden. Vandaar dat we erg moeten uitkijken met voeren en we erg blij zijn met al de hooibalen die we wel uit Venezuela konden krijgen. Zaterdag was eigenlijk mijn vrije dag maar we zaten deze week erg krap in personeel en dus sprong ik van 7.30 tot 12.30 bij. Vandaag ging het erg slecht met de merrie die we hebben laten aborteren. Ze kon niet overeind komen en als we haar daar bij hielpen bleef ze staan tot ze er weer letterlijk bij neer viel. De nageboorte was er wel al uitgevallen inmiddels. Marina heeft de wondjes bij haar kling goed schoongemaakt en gedesinfecteerd maar ze besloot toch om Jan te bellen omdat ze zo zwak was. Jan nam haar temperatuur op en het bleek dat de merrie koorts heeft. Jan heeft haar wat extra antibiotica gegeven en we zullen moeten afwachten of ze er nog bovenop komt... Met het kleintje van gisteravond ging het al erg goed vandaag. Onze jongste vrijwilliger van ongeveer 12 jaar schat ik zo, heeft heel de morgen het jonge dier de fles gegeven en met het Veulen gewandeld want het veulentje staat nog op stal, want het heeft geen moeder dat haar kan beschermen en een trap of iets dergelijks kan haar al fataal worden. Door het wandelen wordt het dier erg mak en krijgt het toch genoeg beweging. Om halfeen was ik klaar en heb ik nog lekker genoten van mijn rust naast het vaste huishouden natuurlijk.